Ettelikke gedichte ónnerein èn dialekt en oppe lètter
1 De lieuwerk+ Sonnet: uit Riek en Terus van Edward Vandenhoudt omstr. 1920: uitgave St-Aldegondiskring As
Vertaling naar A.N. door Stan Mardaga + noch anner.
De Liewerk
Liewerk, wat fletsten toch sjoen!
Ich weit neet boesten et heelst.
Doe leetst de muziekske maar goen,
Of datste gein meegte veelst.
Doe bliksems viegelken,
Wie langsten ‘t ouch trekst, wie hoegsten ouch geist,
‘t Is altied of daster de môt biej sleegst
Met ei klei riegelke !
Doe nestelst al daag in de Del,
Just of ‘t hiej allein dich gaait.
Doe best met det Delvouwk waal fel
Of waat esset dattich hiej paait?
Doe dievelskeupke.
Zoe tiej ich tich hier, zekg ich daadlik jô
Het zengerke zit en dé boum weer dô
Boeven net sjeupke.
As te flétst dan keumt en den kèl
E beulke, en drieg ertkrek
Dat rap en aaf geit, ma èl
Toch neet vilt oet dinne bek.
Doe fien pestierke,
Doe joeddelst somtieds wie en eurgel, dan est
Persies ofsten ‘t lof aant vierzénge best
Aan ous Leevenhierke.
Ieverèr vliegsten opperst en strak
Vilsten aaf, bof, wie enne klot.
Dan loup ich gaw bie met min klak.
Ich denk: doe vilst dich kepot…
Doe dègeneetje !
Ma ier men tegooi hie onner dich ziet,
Zitste weer in ‘t koeren, gins achter wiet
Met e noew leedje.
Liewerk, asten ooren langk
Dô hoeg in de wouken stikst,
Vier wèmen es dan diene zank?
Tiege wè est deste sprikst?
Zekg ins vinnig vlekske
Gins beste waal kort bie den hoegste Baas
Weerste eet gewaar van den hemel al was
‘t Ouch maar e stekske?
Doe ziest doer de riets van de dier
‘t Leevevrouwke waal op den troen,
Met vèl engelkes die ter vier,
Vèl heilligen die terachter stoen?
Gelekkig tepke,
‘t Is zieker al goud wat de klok gins sleit
En fien meziek dat daag en nacht geit
En wien en riespepke?
Zeen er ouch vèl minse van hiej
Van As, Glabbik of Neel?
Es vaajer en moojer ter biej
Zitte ze op gouwe steel
Aan e good fiestje?
Wè is dô van Bos of de slachteromtrent?
Wèrre ze ‘t ôllemôl gemèklik gewend?
Zekg et ins biestje.
En stoen er nog get steelkes lèg,
Vier mich en Bet en de jong?
‘t Waas beste det eedder ‘t zien krèg.
Ma as et neet goot en gong,
Vrôg dan, klei sjoeke.
Det ze Bet maar zette op miene kniej,
De wichter op e benkske op en rie,
Of maar op hin hoekke!
De Leeuwerik
Leeuwerik, wat fluit je toch mooi!
Ik weet niet waar je het haalt.
Jij laat je muziekje maar gaan,
Alsof je geen moeheid voelt.
Jij bliksems vogeltje,
Hoe lang je ‘t ook trekt, hoe hoog je ook gaat,
‘t Is altijd alsof je er de maat bij slaat.
Met een klein regeltje !
Jij nestelt al dagen in de Del,
Net alsof het enkel hier naar je gade is.
Jij bent met dat Delvolk wel fel
Of wat is het dat je hier doet blijven?
Jij duivels kuifkopje.
Zo dra ik je hoor, zeg ik dadelijk ja
Het zangertje zit in die boom weer daar
Boven het schuurtje
Als je fluit dan komt in je keel
Een bolletje, net als een droge erwt
Dat snel afgaat, maar wel
Toch niet valt uit je bek.
Jij fijn pastoortje,
Jij jodelt somtijds als een orgel, dan is ‘t
Precies alsof je ‘t lof aan ‘t voorzingen bent
Aan ons Lievenheertje
Meteen vlieg je hoger en hogen en straks
Val je af, bof, als een klont.
Dan loop ik snel bij met mijn pet.
Ik denk: jij valt je nog eens dood…
Jij deugnietje !
Maar voor men je hier beneden goed en wel ziet,
Zit je weer in ‘t koren, ginder achter ver
Met een nieuw liedje.
Leeuwerik, wanneer je uren lang
Daar hoog in de wolken steekt,
Voor wie is dan je gezang?
Tegen wie is het dat je spreekt?
Zeg eens vinnig vlokje
Ginder ben je wel dicht bij de hoogste Baas
Word je iets gewaar van de hemel al was
‘t Ook maar een stukje?
Jij ziet er door een spleet van de deur
‘t Lievenvrouwtje wel op de troon,
Met veel engeltjes die er voor,
Veel heiligen die er achter staan?
Gelukkig stipje,
‘t Is zeker al goud wat de klok ginder slaat
En fijne muziek die dag en nacht gaat
En wijn en rijstpapje?
Zijn er ook veel mensen van hier
Van As, Opglabbeek en Niel?
Is vader en moeder er bij
Zitten ze op gouden stoelen
Aan een goed feestje?
Wie is daar van Bos of de slachter omtrent?
Worden ze het allemaal gemakkelijk gewoon?
Zeg het eens beestje.
En staan er nog wat stoeltjes leeg,
Voor mij en Bet en de jongen?
‘t Was best dat ieder ‘t zijne kreeg.
Maar als het niet goed zou gaan,
Vraag dan klein sjoeke.
Dat ze Bet maar zetten op mijn knie.
De kinderen op een bankje op een rij,
Of maar op hun hurken !
